Diagnostyka w kierunku obecności nużeńca ludzkiego (Demodex spp.) opiera się o mikroskopową ocenę materiału pobranego z rzęs, brwi, zeskrobin skóry głównie twarzy regionów bogatych w gruczołu łojowe.
Pacjent do badania powinien zgłosić się:
Badanie w kierunku nużeńca (Demodex folliculorum, Demodex brevis) rozpoczyna się pobraniem materiału którym są najczęściej rzęsy, brwi, zeskrobiny ze skóry. W pobranym materiale w mikroskopie świetlnym pod powiększeniem x100 lub x200 poszukiwanie są: larwy, nimfy i postacie dojrzałe.
FOTO nużeńca
Występują na powierzchni skóry bogatej w gruczoły łojowe głównie okolice czoła, policzków, nosa, okolice zauszne, przewody słuchowe, owłosiona skóra głowy i dekolt.
Objawami zarażenia mogą być: zapalenie brzegów powie, wtórny zespół suchego oka, pieczenie, świąd, zaczerwienienie oczu, wypadanie rzęs, nawracające gradówki i zmiany łojotokowe skóry.
Do niedawna gatunki nużeńców wykrywane u człowieka uznawane były za gatunki komensale, obecnie zaliczane są do pasożytów. Do zarażenia może dojść gównie przez kontakt bezpośredni, używanie wspólnej pościeli, przyborów toaletowych, kosmetyków [Z. Marcinowska, i inni, Demodex folliculorum, Demodex brevis, 2015].
Czas oczekiwania na wynik do 24 godzin.
Możliwość osobistego odbioru wyniku, wysyłka pocztą, online lub przekierowania wyniku bezpośrednio do lekarza zlecającego badanie.