Badanie wymazu z ucha może mieć zastosowanie w przypadku zapalenia ucha zewnętrznego.
Zalecenia dla pacjenta:
– ze skierowaniem (winno ono zawierać rozpoznanie kliniczne oraz wskazanie miejsca pobrania materiału, a także cel badania)
– w początkowej fazie choroby
– bez stosowania antybiotyków, leków przeciwbakteryjnych i/lub leków przeciwgrzybiczych
– bez zakraplania płynem odkażającym
– bez stosowania maści przeciwdrobnoustrojowych
– bez płukania, przemywania
Skóra stanowi specyficzną barierę zabezpieczającą przed kontaktem ze środowiskiem zewnętrznym człowieka. Ważną rolę ochronną przed infekcją odgrywają drobnoustroje zasiedlające poszczególne regiony ciała (powierzchnia skóry i błon śluzowych). Wśród nich obecne są drobnoustroje występujące od urodzenia i stanowiące charakterystyczną dla każdego tzw. florę stałą (bakterie tlenowe, gronkowce koagulazo-ujemne, maczugowce, bakterie beztlenowe z rodzaju Propionibacterium oraz grzyby z rodzaju Pityrosporum). Występuje również flora przejściowa, która może pojawiać się okresowo, przeniesiona przypadkowa przez człowieka z np. okolic odbytu, nosa, gardła lub z zewnątrz ze środowiska. Są to gronkowce koagulazo-dodatnie, pałeczki Gram-ujemne z rodzaju Enterobacteriaceae i grzyby drożdżopodobne.
Podstawowym zadaniem flory stałej jest udział w procesie tzw. samojałowienia skóry. Zjawisko to polega na rozkładzie przez drobnoustroje łoju (trójglicerydów) do wolnych kwasów tłuszczowych, zarówno nasyconych jak i nienasyconych, które wpływają na kwasowość skóry (pH 5,5), działają bójczo na bakterie i nekrotycznie na naskórek. Tym samym nie dopuszczają do nadmiernego rozwoju bakterii na skórze, zarówno tych pochodzących z flory stałej a w szczególności przejściowej. Do zakażenia może dojść na skutek uszkodzenia skóry (nakłucie, zatarcie, zadrapanie, pogryzienie czy przecięcie itp.). Ważne jest w jakich okolicznościach i w jakim miejscu doszło do zakażenia oraz wygląd miejsca zakażonego
Na wynik badania czeka się do 10 dni.
…